Суд над палітвязнем Мікалаем Дзядком

Сам об этом постоянно думаю. Согласен с Вашим мнением. ШОС и верные ему лукашисты безнаказанно издеваются и уничтожают в тюрьмах наших лучших представителей, нашу элиту, наших лидеров, наше будущее, а нам всё равно.....
Только на то и способны, чтобы строчить комменты по поводу кондуктора или майбаха...и прочую хрень.

Каждый народ заслуживает того правителя, которого имеет. Это и всех нас касается....."бесстрашно" стучащих по клавиатуре и анонимно клеймящих ШОСа и его банду.

И всё же верится в лучшее, пока есть такие люди, которые не побоялись вступить в неравный бой с преступным антибелорусским лукашистским режимом.
Слава героям!

Пад нашае маўчаньне забіваюць тых, хто змагаўся за нас, за Вольную Беларусь.

- - -

ТАК!
А что сделать сторонним людям, каждому из нас? Письма писать? Они их в мусорку и каждого на запись. На улицу выйти и сказать своё нет - это действенно, весь мир увидит к тому, что мы людьми зовёмся. Но выходить каждому отдельно или как? Может найдётся авторитетный поводырь, тогда люди и выйдут может. Наблюдаю, что нет у народа доверия сейчас к оппозиции. Лукавый своего добивается... Только с помощью мировой общественности, можно освободить захваченных в плен оппозиционных активистов. И ЭТО уже можно было давно сделать, но почему то мировая политика перед лукавым конюхом - швах!
Что могу сделать лично Я? Могу выйти к белпосольсву в Швейцарии. Могу устроить протестный акт голодвки. Подскажите, что? Но мне нужна поддержка. Я совсем одна. Признаться, боюсь, что могут навешать всякого, я уже судима условно, и моим запятнанным именем начнут дискредитировать оппозиционные силы. Поэтому хотелось бы делать всё под прикрытием. Так, думаю, и многие рассуждают. Бояться, что их выдернут из нормальной жизни, в которой, без них, начнёт скорей всего всё рушиться...

Шаноўная бел., 13:18, 4.12, заўсёды з задавальненьнем чытаю Вашыя камэнтары, бо ў іх непрыхаваны, шчыры й сапраўдны боль за Белрусь, за растраляных хлапцоў, за Любоў Кавалёву, за Зьмітра Дашкевіча...
Вельмі Вам ўдзячны, што не забылі сваю Радзіму, ў адрозьненьне ад многіх, хто рае "пакінуць гэтае балота ды забыцца, жывячы райскім жыцьцём".
Ёсьць людзі, якім я стаўлю "плюсікі" перад тым, як прачытаць камэнтар. Гэта Вы, шаноўная бел., гражіна, azhbeta, Iri, прізрак оперы, і шэраг іншых выдатных камэнтатараў.
Вы і гэтым разам маеце рацыю, сказаўшы, што сапраўдных лідэраў няма, бо кукушэнка робіць ўсё, каб іх ня было - каго забівае, каго за краты, каго - выціскае за мяжу.
Але і ў гэтым, на маю думку, таксама ёсьць плюс, што мы не аб'яднаныя. Можна назваць гэта аўтаномнасьцю, і каб перамагчы нас, трэба засадзіць паў-краіны па турмах.
Мы павінныя скарыстаць тую аўтаномнасьць, між іншым шукаючы магчымасьці дзеля аб'яднаньня (покуль часовага, па бягучых інтарэсах). Ведаю, што такія аб'яднаньні адбываюцца. Ёсьць і больш сталыя аб'яднанні, якія вядуць барацьбу з адкрытым забралам - МФронт, За волю, Платформа, ды інш, + палітычныя партыі. Але я не пра гэта.
Нашая "аўтаномія" дазваляе нам скарыстоўваць розныя сродкі. Аб тых, якія раблю я, я пісаў ўжо не адным разам, таму паўтарацца ня буду.
Ёсьць і такія думкі, каб нам скарыстоўваць дзеля гэтае мэты й Хартыю, тым больш паводле маіх зьвестак, на сёньня гэта - самы папулярны беларускі рэсурс навіноў. Ёсьць ідэі, напішу аб іх пазьней, бо тут сітуацыя адваротная: моц Хартыі - мадэрацыя - ёсьць ейна-жа хібаю, бо апэратыўнасьць сігнала збору (да прыкладу) - вельмі малая. Да таго-ж, пад выглядам сталага карыстальніка такі заклік можа зрабіць звычайны троль, скарыстаўшы чыйсьці нік.
Між іншым, неабходнасьць раптоўнага збору ў адным месцы - пэўная. Такая магчымасьць была ў сэрбаў, у егіпцянаў. Такім чынам абараняліся тыя, хто трапіўся ў лапы мразей. Сабраліся - зрабілі справу - разьбегліся. Мы ёсьць - нас няма. А заўтра будзем зноў менавіта там, дзе мы патрэбныя.
Тут трэба падумаць усім нам, рабіць свае прапановы.
Але каб гэта адбылося, трэба рабіць КОЖНАМУ з нас. Вам ня варта рызыкаваць, едучы ў Беларусь: Вы можаце шмат эфектыўней за нас скарыстаць тое становішча, якое маеце. Ня трэба галадовак, трэба плённая, ВЫНІКОВАЯ праца, на якую здольны толькі здаровы чалавек - лісты ў амбасады, дзярж.і грамадзкія аб'яднаньні, на СМІ, зборы подпісаў, інфармаваньне як мага большай кольскасьці людзей (у нас за гэта можна патрапіць пад "шпіянаж", у Вас - такіх абмежаваньняў няма. Карыстайцеся менавіта тымі перавагамі, што Вы маеце. Так робіць Халезін, Багданава, Каляда, Барадач, Пазьняк, Саньнікаў і іншыя нашыя Грамадзяне.
І дзякуй Вам за тое, што Вы прыймаеце беларусаў, за Вашыя прапановы.
Яшчэ раз дзякуй за Ваш боль.
З шчыраю павагаю.

Чегеварвар, дзякуй Вам на добрым слове)
Листы.. Я не пишу, хиба на зону пакутникам нашым. Я не майстар зусим писаць листы: у яким выглядзе, менавита як разумна писаць?.. Але ж магу, пэўна, кали збяруся, работы и так толкам свае не раблю, придзецца, видаць, зусим час ахвяраваць на разбор па листам. Яшчэ прычына, чаго не писала, бо были и ёсьць моцныя хваляванни за сваих родных, таксама и за сябе. Не раз прапаноўвала, каб писаць калетыўна, збираць калектыўныя подписы, на сёння з гэтым можна адразу ўжо ў ААН и не з адным парушальным пытаннем, дзе за простыми людзьми будут стаяць граматныя и аўтарытэтныя людзи. Нешта не дачакацца... Кожны на сваём узроўни. Дачакаемся, што и праўда, цярпенне лопне и схопимся за вилы, не прывядзи Божа такого гвалту!
Я магу яшчэ дапамагаць людзям, якия апынулися ў цяжким становишчы, што и раблю, гэта ў мяне атрымливаецца рабиць)
Дай Божа ўсим Добрых Дзён и Добрых Поспехаў!

Жыве Беларусь!

Дзякуй.