12 сакавiка 2025, Серада, 5:01
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі

«Калі вы не супакоіце дзіця, я пачну помсціць»

16
«Калі вы не супакоіце дзіця, я пачну помсціць»
ілюстрацыйнае фота

Менская сям'я сутыкнулася з дзіўнымі суседзямі.

Што рабіць, калі сусед абвяшчае вам вайну, бо вы не жывяце паводле ягонага раскладу і шуміце ўдзень? З такой сітуацыяй сутыкнуўся чытач Onlíner.by.

- Мы з жонкай і пяцігадовым дзіцем засяліліся ва ўласную кватэру ў Менску, якую атрымалі ў спадчыну, таму і ўсіх жыхароў пад'езда ведалі асабіста.

Праблемы пачаліся, калі сусед знізу надумаў здаваць адзін з пакояў, а сам пераехаў. Кватаранты, якія заязджаюць і якія выязджаюць пераважна былі звычайнымі людзьмі. Так, часам былі гулянкі ў начны час. Так, часам да нас даносіліся вохканне і ўздыхі, але мы, самі будучы маладымі, з разуменнем ставіліся да рэдкіх праяў шуму.

Але ўсё змянілася, калі знізу з'явіліся новыя «выдатныя» арандатары - малады хлопец з дзяўчынай.

У адзін з выходных жонка гатвала адбіўныя, калі раптам раздаўся гучны стук па батарэі. Тады мы не надалі гэтаму значэння. Аднак на наступны дзень а 18:00 стук паўтарыўся.

Высветлілася, што яго чуюць і іншыя суседзі, але ніхто не разумеў, у чым справа.

Неўзабаве незадаволены сусед прыйшоў да нас з прэтэнзіяй: наша дзіця гуляе днём і тым самым замінае яму адпачываць. Пасля тлумачэння жонкі, што малога нельга проста прывязаць да батарэі, ён сказаў, што будзе дзейнічаць.

З гэтага моманту стук па батарэі стаў рэгулярным, нават калі ў кватэры было ціха.

Іншыя жыхары дома спрабавалі пагаварыць з ім, але безвынікова. Дайшло да таго, што ён адкрыта пагражаў: "Калі вы не супакоіце дзіця, я пачну помсціць".

Стук па батарэі прадоўжыўся, а адзін раз сусед дабраўся і да нашых дзвярэй, стаў біць у іх што ёсць мачы.

“Як мы развязалі праблему? Мы звярнуліся да ўчастковага, і ён прыйшоў да суседа з візітам ужо на наступны дзень.

Натуральна, яму гэта не спадабалася, і ён надумаў пажаліцца на нас гаспадару жытла.

Але з ім у нас былі вельмі добрыя стасункі, бо ведалі мы адно аднаго даўно.

У выніку гаспадар падтрымаў нас, і кватаранты былі вымушаны з'ехаць. У доме нарэшце наступіла цішыня.

Дарэчы, кватэра і зараз здаецца ў наём, жыхары бываюць розныя, але да шмат чаго мы ўжо ставімся прасцей”.

Напісаць каментар 16

Таксама сачыце за акаўнтамі Charter97.org у сацыяльных сетках